Wykonywane w wielu laboratoriach na świecie pomiary stężenia metanu w atmosferze stanowią część badań dynamiki cyklu węglowego, które prowadzone są m.in. w związku z szybkim wzrostem stężenia metanu i innych gazów cieplarnianych w atmosferze wynikających z działalności przemysłowej i rolniczej człowieka. Na podstawie pomiaru stężenia i składu izotopowego metanu atmosferycznego można wyznaczyć udział źródeł antropogenicznych w regionalnym bilansie tego gazu. Obserwacja zależności pomiędzy składem izotopowym /δ¹³C/ a odwrotnością stężenia metanu w badanych próbkach powietrza atmosferycznego pozwala na oszacowanie średniego składu izotopowego lokalnych źródeł emisji metanu. Znajomość tych parametrów jest konieczna w pracach modelowych dotyczących oceny wpływu działalności przemysłowej i rolniczej człowieka na klimat.

W latach 1999-2000 na terenie Wałbrzycha prowadzono szczegółowe badania, których celem było poznanie sezonowej zmienności stężenia metanu i jego składu izotopowego. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że w atmosferze Wałbrzyskiego Okręgu Węglowego w okresie niekorzystnych warunków atmosferycznych stężenie metanu wzrasta do ok. 5000 ppb. Skład izotopowy metanu atmosferycznego zmienia się od -44% do - 47%. w zależności od warunków atmosferycznych. Otrzymane wyniki wskazują, że w metanie atmosferycznym występuje "ciężka" składowa antropogeniczna, której źródłem jest dopływ metanu poprzez szczeliny, uskoki i pęknięcia z pokładów węgla kamiennego wymuszony odtwarzaniem pierwotnego poziomu wód podziemnych na skutek zamknięcia kopalń.